Ég hef lítid ad segja í dag. vinur minn kom í hádeginu, tessi sem sagdi í gaer ad hann aetladi ad koma og brjóta nidur flísar í eldhúsinu og fara inn í viftustokkinn.
og tad gerdi hann líka. ansk. maetti bara med hamar og meidil. braut uppúr 2 flísum og nádi sídan annari í burtu og tá bara hamadist hann med meidilinn í veggnum og steipubrot flugu um allt eldhús. svo kom gat en hann meiddi sig og tad byrjadi ad blaeda úr hendinni á honum og ég stokk til og nádi í plástur svo hann dreifdi ekki blódi líka um allt eldhús, og tá fór hann bara med skítugu blódugu hendurnar sínar yfir vaskinn sem var fullur af leirtaui og skoladi blódid yfir diskana og glosin sem vid drekkum úr. saett, ekki segja tórdísi, tá tarf ég ad kaupa nýtt sett í skápinn.
allavega spjolludum vid saman pínu, á spaensku audvitad, ég komst ad tví ad hann var sjálfstaedur vidgerdarmadur ad vinna fyrir veitingastadinn á nedstu haedinni. Sóló repera de resturant sagdi hann og spurdi mig svo soy yo student, svari ég tá yo no soy student, yo soy marinero.
tá brosti hann og var ánaegdur med plásturinn.
allavega er hildigunnur ad bída eftir mér núna tannig ad ég verd ad hlaupa. ég aetla ad fara og sína henni spaenskann ydnadarmann, (apamann) tad er mjog gaman ad bera tá augum.

kv. af stallinum.